نگاه رابرت کیگن به کنشگری بین المللی روسیه
به گزارش مجله بابلسر، خبرنگاران حسین عسگریان پژوهشگر مسائل روسیه: رابرت کیگن کارشناس تاریخ و سیاست خارجی نومحافظه کار آمریکایی و از جمله بنیانگذاران نومحافظه کار پروژه قرن جدید آمریکا است. وی کارشناس ارشد موسسه بروکینگز و عضو شورای روابط خارجی آمریکا و از جمله مشاوران سیاست خارجی کاندیداهای جمهوری خواه ریاست جمهوری آمریکا بوده است. کیگان در طی کمپین انتخاباتی سال 2016 ریاست جمهوری آمریکا، این حزب را به علت نامزدی دونالد ترامپ ترک کرد.
همراه دور زمین باشید و با تور روسیه ارزان از کاخ کرملین دیدن کنید و در شهرهای زیبای مسکو و سوچی گشتی بزنید و خاطرات زیبایی برای خود رقم بزنید.
این یادداشت به بهانه ترجمه اثر جدید این استراتژیست آمریکایی با عنوان جنگل باز می شود؛ آمریکا و دنیا در مخاطره ما که توسط موسسه مطالعات و تحقیقات بین المللی ابرار معاصر منتشر شده است به شرایط کنشگری بین المللی روسیه می پردازد.
از نظر کیگن امروزه، اقتدارگرایی به عنوان عظیمترین چالش دنیا لیبرال دموکراتیک - یک چالش عمیق ایدئولوژیک و استراتژیک - ظهور نموده است یا دقیقتر، مجدداً احیا شده است، زیرا اقتدارگرایی از زمان تولد ایده لیبرال، همواره قوی ترین و ماندگارترین چالش لیبرالیسم بوده است. به اعتقاد وی اقتدارگرایی اکنون به عنوان یک نیروی ژئوپلیتیکی برگشته است، و ملل قدرتمندی چون چین و روسیه، اقتدارگرایی را به عنوان گزینه ای برای مقابله با هژمونی لیبرال تحت حمایت آمریکا می دانند.
به گفته وی ضعف اقتدارگرایان در دوران جنگ سرد این عتقاد را در بین دموکراسی های لیبرال تقویت کرد که رقابت ایدئولوژیک با سقوط کمونیسم به انتها رسیده است. به دنبال بی توجهی به خطر اقتدارگرایی در دوره کوتاه هژمونی لیبرال پس از انتها جنگ سرد، اقتدارگرایی به تدریج قدرت و صدای خود را به عنوان ماندگارترین و جدی ترین چالش لیبرالیسم بدست آورد که نمود آن را می توان در حمله روسیه به گرجستان و اوکراین مشاهده کرد.
از نظر کیگن هدف اصلی روسیه از حمله به گرجستان و اوکراین بازگرداندن هژمونی روسیه بر جمهوری های سابق شوروی بود که به دنبال ادغام در نظم دنیای لیبرال - در خصوص اوکراین به وسیله مذاکره درباره یک توافق تجاری با اتحادیه اروپا - بودند که در هردومورد با بی تفاوتی آمریکا و اروپا همراه بود. به اعتقاد وی پوتین مانند گذشته دیگر رهبران روسیه در صدد است تا دنیا لیبرال را تضعیف، تقسیم و تحقیر کند. وی از احزاب ناسیونالیست راستگرا در سراسر اروپا حمایت نموده است. او سعی نموده است اتحادیه اروپا و ناتو را تضعیف کند.
دلیل این امر از نظر کیگن این است که وقتی غرب قوی و منسجم است، روسیه فضای کمی برای مانور ندارد. تنها هنگامی که غرب در حال ناآرامی است - مثلاً در طول جنگ های ناپلئونی، یا در دهه 1930 و 1940 - روسیه می تواند یک قدرت عظیم دنیای باشد و رویاهای امپراتوری برای رسیدن به ایده پتر کبیر را برآورده کند. رهبران روسی مانند پوتین فقط در این صورت می توانند پیروزی های ژئوپلیتیکی را برای منحرف کردن توجه از ناکامی های داخلی ارائه دهند.
به اعتقاد کیگن پوتین هیچگاه علاقه ای به ادغام روسیه در نظم دنیای لیبرال نداشته و از نظر وی سوریه و کریمه چیزهای بی اهمیتی در مقایسه با فروپاشی غرب لیبرال هستند. از نظر این دو کشور ـ روسیه و چین ـ توزیع ناعادلانه قدرت، اقتدار و پرستیژ در نظم دنیای پس از جنگ دنیای به رهبری آمریکا اجرا شده لذا هردو بدنبال تضعیف نظم امنیتی بین المللی به رهبری آمریکا هستند. کیگن همچنین نسبت به سیاست خارجی انزوا طلب ترامپ هشدار داده و بهترین راه حل برای مقابله با چین و روسیه را برخلاف ترامپ تقویت ارتباط با متحدان خود می داند.
منبع: ایبنا - خبرگزاری کتاب ایران