تهیه کننده انیمیشن های مشهور ایرانی: 200 نفر پای کار فراوری بچه زرنگ بودند - مجله بابلسر

به گزارش گروه سیاسی خبرنگاران، گروه هنرپویا که پیش تر اغلب انیمیشن دوستان ایرانی آ ن ها را با فراوری دو اثر شاهزاده روم و فیلشاه می شناسند، مدتی است درگیر فراوری تازه ترین پویانمایی خود با نام بچه زرنگ هستند. این اثر که آخرین فرایند های مبتنی بر فراوری خود را سپری می نماید، یکی از امید های گیشه کودک پس از دوران پایان کروناست تا شاید حیاتی دوباره به سینمای ایران بدهد. تجربه پیروز اکران دو انیمیشن قبل و رکوردشکنی فروش 8.5 میلیاردی برای فیلشاه در اکران نوروزی 97، امید های زیادی به احیای گیشه انیمیشن در ایران داد. فراوری تیمی و بومی انیمیشن، تاکید بر محتوای سالم برای خانواده ها و بچه ها و تمرکز بر ارتقای کیفیت آثار انیمیشن ایرانی همواره سرلوحه این گروه جوان بوده است. این گروه در تجربه تازه خود بنا دارد در همکاری مشترکی با کانون پرورش فکری بچه ها و نوجوانان نخستین انیمیشن صنعتی ایران را در کنار فراوری اقلام متنوع جانبی و سریال بچه زرنگ تجربه کند. به همین بهانه به سراغ حامد جعفری، تهیه نماینده این پویانمایی رفتیم.

فرایند فراوری انیمیشن در گروه هنرپویا چگونه است؟

پویانمایی انواع مختلفی دارد که هر کدام به فراخور احتیاجهای فراوری، فرایند خاص خود را می طلبد. در گروه هنرپویا، پویانمایی سه بعدی به صورت صنعتی فراوری می گردد. وقتی می گوییم صنعتی، یعنی کار از صرف خلق یک اثر هنری یا جشنواره ای فراتر می رود و صنعت اهمیت پیدا می نماید. درواقع بازگشت اقتصادی و جذب سرمایه گذار اهمیت پیدا می نماید. مبنای کار طرح، تجاری است و به تبع آن تحلیل بازار و صنعت و تحلیل های اقتصادی و فنی می گردد و فرایندهای فراوری در قالب خط فراوری صنعتی تعریف می شوند. وقتی هم می گوییم سه بعدی یعنی تمام مدل ها اعم از شخصیت ها، مکان ها و تجهیزات باید به صورت سه بعدی فراوری شوند و در نهایت وقتی می گوییم پویانمایی، منظور این است که کل کار به صورت پویانمایی است و ترکیب رئال و پویانمایی منظور نیست. این واژه ها صندلی فراوریات گروه هنرپویا را در دنیای عظیم پویانمایی واضح تر و دقیق تر می نماید.

با این حساب فرایند فراوری از چه مرحله ای آغاز می گردد و به طور متوسط چقدر به طول می انجامد؟

به طور کلی در گروه ما فرایند خلق اثر به سه مرحله پیش فراوری، فراوری و پسافراوری تقسیم می گردد. در پیش فراوری فعالیت های ما مربوط به فراوری محتوا، طراحی ها، مدل سازی های سه بعدی و به طور کلی فعالیت هایی که مبنای آن پلان ها و سکانس ها نبوده و به نوعی پیش احتیاج فعالیت های پلان -سکانس محور هستند، عملیاتی می شوند. در انتهای پیش فراوری، اثر آماده ورود به مرحله فراوری بر مبنای پلان است. فعالیت هایی مثل متحرک سازی، نورپردازی و پردازش گرافیکی اثر از جمله فعالیت های مرحله فراوری هستند. در مرحله پسافراوری نیز که نهایی سازی کار است، عملیاتی نظیر ترکیب اجزا، موسیقی، صدا، اصلاح رنگ و فعالیت هایی اینچنینی انجام می شوند. پس اگر منظور آغاز خلق اثر است که از ایده و فیلمنامه آغاز می گردد، فرایند خلق اثر، بین سه تا پنج سال طول می کشد.

این چهارمین اثر سینمایی گروه شماست؛ تجربه ای که از فرایند فراوری این آثار به دست آوردید، چه بود و چقدر سعی کردید به بهینه سازی و ارتقای کیفیت آثار فکر کنید؟

ما در گروه از دو روش برای سنجش صحت راستا حرکت و اصلاح خطاهای احتاقتصادی مان که همان فاکتورهای کلیدی پیروزیت مان هست، بهره می بریم. روش اول استفاده از نظرات کارشناسان و مخاطبان است. ما قبل، حین و بعد از فراوری و اکران هر اثر نظرات افراد مختلف را در خصوص آثارمان جویا می شویم و با روش های علمی-آماری و همچنین روش های سنتی این نظرات را در بخش های مختلف کارمان به کار می بندیم. قبل از فراوری اثر با تحلیل بازار هدف و احتیاجهای مشتریان به وسیله تیم بازاریابی و نظرات کارشناسان خبره، در حین فراوری و اکران اثر با دریافت نظرات کارشناسان خبره و مخاطبان اصلی در اکران های خصوصی و پس از فراوری و اکران کار هم با بازخوردگیری به وسیله نظرسنجی ها و کارهای علمی-آماری راستا خود را اصلاح و فرایندهای کاری مان را بهبود می بخشیم.

روش دوم، مقایسه خود با پیشروهای بازار دنیای است. ما همواره خود را با بهترین و باکیفیت ترین آثار دنیای می سنجیم و در رقابت می دانیم. علت این مساله آن است که چه خوب چه بد، در حال حاضر مخاطب کودک و نوجوان به راحتی به آثار باکیفیت فراوریشده روز دنیا دسترسی دارد. اصطلاحا می گویند کودک، بی رحم ترین مخاطب یک اثر است. اینکه شما چقدر زحمت کشیده اید یا مثلا کالای داخلی فراوری نموده اید، برای کودک چندان اهمیت ندارد بلکه باید کارتان به نحوی باشد که در کنار کارهای استودیوهای عظیم دنیا دیده شوید؛ در غیر این صورت، قطعا دیده نمی شوید.

این موضوع در عین اینکه کار را تا حد زیادی برای فراورینمایندگان آثار داخلی سخت می نماید، ولی در مجموع، اثر سازنده ای روی آنها دارد؛ لذا مجبوریم خود را با بهترین آثار دنیای بسنجیم و این رقابت برای ما سازنده است. خاطرم هست قبل از اکران فیلشاه، یک گروه از تیم بازاریابی ما بین مردم رفتند و قسمت هایی از فیلشاه را بدون صدا پخش کردند و از آن ها خواستند که از روی کیفیت تصویر حدس بزنند که فراوری کجاست. جالب است بدانید بدون استثنا همه گفتند این کار ایرانی نیست و در سطح بین المللی است؛ البته آرزوی ما این است که توان کیفی فراوریات در داخل کشور به حدی برسد که در هر جای دنیا که اثری باکیفیت فراوری و منتشر شد، همه بگویند ایرانی است و به نظرم این آرزوی ما، با برنامه ریزی درست و مدیریت و حمایت صحیح، کاملا دست یافتنی است.

برای تحقق این امر چه میزان با تحریم های سخت افزاری و نرم افزاری نیز روبه رو هستیم؟

تحریم سخت افزاری و نرم افزاری در کیفیت فراوری ما اثر شگرفی ندارد. جالب است بدانید که تا امروز به لحاظ سخت افزاری تقریبا به جز یکی دو مورد، ما هر چه را که خواسته ایم، در داخل کشور پیدا نموده ایم. نمی گویم در دسترس هست، می گویم می گردد پیدا یا ایجاد کرد. در خصوص نرم افزار هم، باید بگویم که نرم افزارهایی که ما را تحریم نموده اند، عموما نسخه های کرک شده و قفل شکسته اش وجود دارد و اینها هم مانع پیچیده ای برای ما در رسیدن به کیفیت دنیای ایجاد نمی نمایند.

یعنی تحریم در این حوزه اثری ندارد؟

مساله اصلی تحریم ها برای ما، ورود به بازار دنیای و عرضه و فروش در کشورهای خارجی است. ما سخت می توانیم آثارمان را در بازارهای خارجی بفروشیم، نه به خاطر کیفیت، بلکه به خاطر مسائل ناشی از تحریم که مانع عقد قرارداد می گردد. خاطرم هست که یک بار ما برای اکران عمومی فیلشاه در یکی از کشورها، مذاکرات مفصلی انجام دادیم و پس از چند ماه مذاکره، در نهایت به متن نهایی قرارداد رسیدیم و تاریخ مراسم امضای رسمی قرارداد را هم معین کردیم، اما دقیقا دو، سه روز قبل از مراسم، ناگهان با اعمال یک تحریم جدید، یک ایمیل از آن شرکت دریافت کردیم که می گفت به دلیل این تحریم، امکان همکاری و عقد قراردادمان منتفی شده است و خب این برای ما خسارت بار بود.

تجربیات پیروزی نیز در این زمینه داشتید؟

بله، معنای حرف من این است که ورود به عرصه دنیای و فروش خارجی با وجود تحریم ها سخت است اما غیرممکن نیست چراکه با همه این سختی ها، بخش خوبی از درآمدهای ما از شاهزاده روم و فیلشاه از بازارهای خارجی به دست آمده است و شیوه های فروش و بازاریابی ما هم با تحریم تطبیق پیدا نموده و کمابیش در همین بازار تحریمی کار خودمان را به سختی پیش می بریم.

در خصوص کیفیت بچه زرنگ بگویید؛ چه تمایزاتی با آثار پیشین خود دارد؟

مطابق نظر کارشناسان مجموعه ما، بچه زرنگ از لحاظ کیفیت تصویر فاصله خیلی زیادی با آثار خوب بین المللی ندارد؛ البته این نظر ماست و ان شاء الله نظر مخاطبان و کارشناسان دیگر هم همین باشد.

برنامه ریزی شما برای رقابت با آثار دنیای و ارتقای تراز کیفی انیمیشن ایران چیست؟

ما فراوریات دنیای و حتی شرکت های فراورینماینده شان را رصد و تحلیل می کنیم؛ البته این را هم بگویم که ما شرکت ها و استودیوهای خارجی را الگوی خود قرار نداده و نخواهیم داد، چون آنها را مجموعه های بی نقصی نمی دانیم و به خصوص در حوزه های فرهنگی و محتوایی به نظرمان مسائل جدی متوجه آثارشان است و به هیچ وجه مقلد دیگران نیستیم ولی نقاط مثبت را پیدا و رقابت می کنیم. در ایران هم با کسی رقابت نداریم، چون فکر می کنیم آنقدر ظرفیت برای کار در این حوزه در کشور وجود دارد که اگر 10 شرکت دیگر هم مثل هنرپویا در ایران ایجاد گردد، باز هم جای کار وجود دارد چراکه آثار پویانمایی مخاطب دنیای دارد و هرچه بسازیم ان شاءالله مخاطب خود را خواهد داشت.

چه میزان از این پیروزیت را حاصل کار تیمی و دانش بومی هنرپویا می دانید؟

ما تمام چیزی که داریم، داخلی و بومی بوده و تیم ما کاملا جوان است. من که هنوز خیلی مانده تا 40 سالم بگردد، جزو مسن های مجموعه محسوب می شوم و عمده بچه های تیم ما هم کمتر از 30 سال دارند و بسیار با انگیزه و توانمندند و شوق زیادی برای پیشرفت دارند. این فضای فکری و روحی مانند موتوری قوی هنرپویا را به جلو می برد؛ البته ما از دانش دنیای استفاده می کنیم. نرم افزارها و سخت افزارهایمان عمدتا خارجی است اما آنچه لازم بوده را هم خودمان به وسیله تحقیق و توسعه، فراوری نموده ایم، یعنی پایپ لاین یا همان خط فراوریمان کاملا بومی و متعلق به خودمان است.

درخصوص این خط فراوری بیشتر شرح می دهید؟

ما خط فراوری بومی داریم، یعنی بر احتیاجها، اهداف و داشته های ما تطبیق دارد و حاصل تجربیاتی است که طی سال ها در مجموعه ما رسوب نموده. برای رسیدن به این خط فراوری و اصلاح رو به جلوی آن کوشش می کنیم که هرچه را می توانیم، از دیگران بیاموزیم و به کار گیریم و هرچه را لازم داریم و نمی توانیم از کسی بگیریم را خودمان بسازیم؛ بومی سازی از نظر ما یعنی این. گاهی لازم بوده در نرم افزارهای موجود تغییراتی ایجاد یا چیزهایی به آن ها اضافه کنیم، این کار را انجام داده ایم و در خصوص سخت افزار هم همین رخ داده است، یعنی برخی سخت افزارهای موجود در بازار را از لحاظ فنی دستکاری نموده ایم تا به آن کارهایی که می خواهیم و منطبق با خط فراوریمان است، برسیم.

معضل نیروی متخصص کار در ایران چگونه است؟ به هرحال سطح دستمزدها در ایران پایین تر از نرم دنیای ست و طبعا افراد متبحر در معرض پیشنهادات خارجی قرار دارند.

حدود 15سال پیش که ما آغاز به کار کردیم، کمبود نیروی انسانی بسیار چشمگیر بود. هم تعداد آدم های متخصص کم بود و هم سطح تخصص ها پایین تر بود ولی به مرور زمان این مشکل کمتر شد. از آن موقع راهکارهایی را پیگیری کردیم که یکی از آنها، آموزش مستقیم بود و ما بسیاری از افرادی که در مجموعه کار می نمایند را از صفر آموزش داده ایم. چند سال که گذشت، تمایل به کار در حوزه پویانمایی بین جوانان بیشتر و طبعا نیروی متقاضی کار در این حوزه هم بیشتر شد و ما هم که کمی مشکل مان حل شده بود، دیگر افرادی که هیچ گونه آشنایی با فراوری نداشتند را نپذیرفتیم. از آن موقع کسانی را به عنوان کارآموز می پذیریم که آشنایی کافی با نرم افزارهای این حوزه داشته باشند. این افراد بین یک تا سه سال آموزش می بینند و بعد در مجموعه مشغول به کار می شوند. بیشتر افردی که امروز در مجموعه ما هستند، کسانی اند که به این شکل وارد مجموعه ما شده اند؛ حتی در مواردی برخی از این افراد، آنقدر متبحر و توانمند شده اند که به شرکت های عظیم خارجی رفته و آنجا کارهای مهمی را بر عهده گرفته اند. همه اینها نشان دهنده آن است که آموزش ها و خط فراوری ما در تراز بین المللی است و نیروهایی که در گروه آموزش دیده و کار نموده اند، به راحتی می توانند در بهترین شرکت ها در دنیا کار نمایند. فعلا ما مشکل جدی در حوزه نیروی انسانی نداریم اما در فضای کلی پویانمایی کشور، این مشکل وجود دارد.

کمی درباره فرایند فراوری انیمیشن بچه زرنگ بگویید. فراوری طی چند ماه انجام گرفت و تیم فراوری چند نفر بودند؟

در اینجا بخش هایی از پروژه ها به صورت موازی انجام می گردد. معمولا وقتی حدود 50 تا 60 درصد مرحله فراوری یک پروژه انجام می گردد، ما مرحله پیش فراوری پروژه بعدی را آغاز می کنیم. این کار باعث می گردد که وقتی مرحله فراوری یک پروژه به پایان رسید، پروژه بعدی آماده ورود به مرحله فراوری باشد تا بهره وری بخش فراوری افزایش یابد. همچنین این باعث می گردد که مرحله پیش فراوری در هنرپویا طولانی تر از حالت عادی باشد. مرحله فراوری بچه زرنگ کمتر از دو سال طول کشید و در این پروژه در همه بخش ها اعم از پیش فراوری، فراوری و پسافراوری، مجموعا حدود 200 نفر به صورت تمام وقت یا پاره وقت فعالیت داشتند.

مدیریت تیم عظیم فراورینماینده یک انیمیشن سینمایی با تخصص های متنوع، آن هم برای یکی، دو سال چگونه ممکن شد؟

طولانی بودن فراوری پویانمایی نسبت به فیلم رئال مختص کشور ما نیست. فراوری یک پویانمایی سینمایی در تراز دنیای عموما بین سه تا پنج سال طول می کشد؛ البته شاید موردی پیدا گردد که خارج این بازه باشد، اما من عموم فراوریات را می گویم. اینکه بگویم خط فراوری و نحوه مدیریت ما بهینه است، حرف غلطی است اما اینکه بگویم خط فراوری و نحوه مدیریت ما بسیار فراتر از امکانات و تجربه ماست، حرف گزافی نیست و نکته مهم تر از همه اینها آن است که به لطف خدا به سرعت درحال رشد هستیم و فاصله مان با رقیبان دنیای هم در حال کاهش است.

در پایان فکر می کنید بچه زرنگ چه زمانی به سینماها بیاید؟

در این فضای متاثر از بیماری کرونا، تمایل نداریم با عجله فیلم را آماده نمایش کنیم. در نتیجه درباره زمان اکران آن هم باید منتظر ماند و دید شرایط به چه نحو پیش می رود. به علاوه ما تاکید داریم که اگر قرار است سینماها باز شوند و بچه ها به سینما بیایند، شرایط به گونه ای باشد که حداقل از ناحیه سلامت شان اطمینان خاطر داشته باشیم. به هرحال همانطور که ما روی محتوای سالم برای بچه ها تاکید می کنیم، روی سلامت بچه ها و محیط سالم برای تماشای فیلم نیز تاکید داریم.

تحریم سخت افزاری و نرم افزاری در کیفیت فراوری ما اثر شگرفی ندارد. جالب است بدانید که تا امروز به لحاظ سخت افزاری تقریبا به جز یکی دو مورد، ما هر چه را که خواسته ایم، در داخل کشور پیدا نموده ایم. نمی گویم در دسترس هست، می گویم می گردد پیدا یا ایجاد کرد.

منبع: صبح نو