وقتی کودکتان سکه و باتری قورت می دهد... - مجله بابلسر

در واقع آن ها با این کار می خواهند که دنیا اطراف شان را بشناسند، اما یک روز در حالی که این موضوع برای تان عادی شده، ممکن است ناگهان متوجه شوید او چیزی مثل سکه، باتری، پیچ و ... را بلعیده است.

این جاست که اگر واکنش آگاهانه و به موقعی داشته باشید، کودک تان با کمترین خطر روبه رو خواهد شد وگرنه هیچ اتفاق ناگواری دور از انتظار نخواهد بود.

در این مطلب، علاوه بر بلا هایی که بلعیدن چنین اشیایی بر سر بچه ها می آورد، به علایم خطرناک این اتفاق و این که والدین باید در آن لحظه چه نمایند، اشاره خواهیم کرد.

بچه ها از چه سنی و چرا اشیا را می بلعند؟

بچه ها وقتی به سن سه تا چهار ماهگی می رسند، سعی می نمایند تمام چیز های پیرامون خود را با دهانشان کشف نمایند، از انگشتان گرفته تا هر چیزی که قادر باشند دست خود را روی آن بکشند؛ مو، خاک، مداد شمعی، اسباب بازی و.... عادت به دهان بردن وسایل و اشیا اغلب تا دو سالگی ادامه دارد و در بعضی موارد حتی تا بعد از آن هم طول می کشد و به نوعی بخشی از نقطه عطف رشد آن ها محسوب می گردد.

البته در بیشتر موارد این عادت به خودی خود بعد از پنج سالگی از بین می رود. همان طور که گفته شد، این که کودک هر چیزی را که در دسترس او باشد در دهان بگذارد، چندان غیرطبیعی نیست، اما چیزی که مهم است باید ببینید آیا کودک تان فقط اشیای خاصی را در دهان می گذارد یا به جای غذا تمایل به خوردن غیرخوراکی هایی مثل خاک، چسب، چوب و... دارد؟ گروهی از بچه ها به علت کمبود بعضی مواد در بدن شان به سمت مواد غیرخوراکی جذب می شوند. مثل خوردن خاک برای جبران کمبود ید یا خوردن کاغذ و دستمال کاغذی که از مشتقات چوب است که این موضوع باید مورد توجه ویژه تری قرار بگیرد، هرچند با رژیم غذایی خاص و مصرف بعضی ویتامین ها قابل درمان است.

بلعیدن چه شیئی چه بلایی سر بچه ها می آورد؟

بچه ها ممکن است به علت کنجکاوی بیش از حد و نداشتن درکی از خطرناک بودن بلعیدن اشیای مختلف، دست به این کار بزنند. بخش بالایی مری جایی است که معمولا چنین اشیایی در آن گیر می کند و گاهی عوارضی جبران ناپذیر دارد که در ادامه اشاره ای به آن ها داریم.

خوردن سکه مساوی با خفگی:

سکه ها یکی از رایج ترین اشیا برای خوردن هستند. بلعیدن سکه می تواند منجر به بسته شدن راه تنفسی و خفگی، علایمی مانند استفراغ، سرفه، آبریزش بینی و ... گردد. سکه ها معمولا کامل بلعیده نمی گردد و خفگی بزرگ ترین عارضه آن است.

جویدن اسباب بازی ها و جواهرات فلزی:

جویدن اسباب بازی های پلاستیکی و موادی که وارد معده بچه ها می گردد، آن ها را در معرض مواد شیمیایی سمی قرار می دهد و می تواند روند رشد مغزی شان را با اختلال روبرو کند. اسباب بازی های فلزی و جواهرات کم بها اغلب آلوده به مواد سمی مانند کادمیوم و سرب هستند و بلعیده شدن شان مسمومیت شدید را به همراه خواهد آورد.

خوردن ابزار نقاشی و اشیای رنگی:

بیشتر بچه ها عادت دارند مدادهای شان را گاز بزنند. بیشتر مداد ها از سرب سیاه (نوعی کربن) و خاک رس درست شده اند. بلعیدن مداد کوچک می تواند برای بچه عارضه هایی مانند مسائل روده و اختلالات هاضمه به همراه داشته باشد.

داروها:

بلعیدن بعضی دارو ها به وسیله کودک می تواند بر کبد و کلیه های او اثر بگذارد و تبعات مصیبت باری به همراه داشته باشد، ضمناً ایبوپروفن هم می تواند مسائل تنفسی به بار آورد.

محصولات شیمیایی:

متاسفانه شدیدترین مسمومیت ها در بچه ها مربوط به مواد شوینده و شیمیایی است که در اغلب موارد آسیب های جبران ناپذیری در پی دارد. بچه ها معمولا از روی کنجکاوی یا علاقه به رنگ و بسته بندی مجذوب کننده مواد شوینده این محصولات را به دهان می برند و می بلعند. بلعیدن مواد شوینده مانند مایع ظرف شویی، مواد تمیزنماینده و ... می تواند باعث سوزش لب، دهان و گلو گردد. کافور هم که در اسپری های حشره کش وجود دارد حتی به اندازه کم می تواند مضر باشد و به تشنج بینجامد.

باتری و آهنربا:

باتری های کوچکی که در بعضی اسباب بازی ها استفاده می شوند به راحتی قابل بلعیدن هستند. خارج شدن محتوای آن ها می تواند به آسیب های جدی و حاد در مجرای غذایی مانند سوزش شدید یا سوراخ شدن مری، آسیب به رگ های خونی، خونریزی زیاد و... بینجامد. بلعیدن اشیای آهنربایی هم می تواند به بروز خطرات حادی از جمله مسائل روده مثل زخم روده یا سوراخ شدن آن منتهی گردد.

بعد از بلعیدن چه باید کرد؟

در بیشتر مواقع که یک کودک، چیزی را می بلعد این مشکل آن قدر ترسناک است که والدین دستپاچه می شوند و به اصطلاح دست و پای شان را گم می نمایند و بیشتر از آن که به بچه یاری نمایند، ممکن است به او آسیب بزنند. در ادامه کار هایی را که باید بعد از این که متوجه بلعیده شدن شیء خارجی به وسیله کودک شدید، انجام دهید، با هم مرور می کنیم.

دقت کنید که پیش از هر کاری یا همزمان با یاری کردن حتما باید با مراکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید، چون ممکن است خودتان پیروز به انجام عملیات نجات نشوید و زمان را از دست بدهید. خیلی مهم است که خونسردی خودتان را حفظ کنید و اقدامات زیر را انجام دهید.

کودک زیر یک سال

خارج کردن جسم خارجی از گلوی بچه زیر یک سال، سخت تر و نفس گیر است و اگر اعتماد به نفس کافی را ندارید، دست به هیچ اقدام عملی نزنید، اما اگر دست به کار شدید، طبق مراحل زیر اقدام کنید.

مرحله اول:

در صورت مشاهده جسم خارجی، باید آن را با رد کردن انگشت اشاره از کنار جسم و سپس خم کردن انگشت با احتیاط خارج کرد. هرگز نباید بدون تماشا جسم خارجی، انگشت را وارد دهان بچه کرد، چون ممکن است با پایین رفتن جسم خارجی، انسداد ناقص را به انسداد کامل تبدیل کنید.

مرحله دوم:

در صورت مشاهده نکردن جسم خارجی برای کودک زیر یک سال، ابتدا با قسمت نرم پایین شست، پنج ضربه به پشت و سپس پنج بار فشار به ناحیه پایین جناغ سینه با دو انگشت چهار و سه انجام گردد و سپس داخل دهان کودک را آنالیز و جسم را خارج کنید.

مرحله سوم:

در صورت برقرار نبودن تنفس، باید تهویه تنفسی برای کودک با تنفس دهان به دهان انجام گردد و در صورت لزوم، مراحل فوق تکرار گردد. این مراحل تا خارج شدن جسم خارجی یا رسیدن نیروی امداد ادامه پیدا می نماید.

کودک بالای یک سال

در بچه های بالای یک سال اگر بچه هوشیار بود، به او بگویید که بایستد. پنج فشار محکم به ناحیه پایین جناغ سینه وارد کنید. ممکن است این کار تا 10 بار تکرار گردد. اگر هوشیار نبود و روی زمین دراز کشیده بود، باید با قرار دادن دو دست روی ناحیه زیر جناغ، پنج فشار محکم به سمت داخل و بالا وارد و سپس دهان را آنالیز و جسم خارجی را ببینید. اگر بچه می فهمد سرفه کردن چیست و توانایی سرفه کردن دارد، ضمن مراقبت دقیق، او را تشویق به سرفه کنید.

توصیه هایی درباره بلعیدن باتری

یکی از مسائلی که در بخش اورژانس بچه ها زیاد دیده می گردد، بلعیدن باتری های سکه ای به وسیله آن هاست. به علت مواد شیمیایی و خطرناک موجود در باتری ها، وقتی کودکی باتری را می بلعد، ضروری است ظرف کمتر از دو ساعت باتری از درون مری کودک خارج گردد. در ادامه، پنج توصیه کلی به والدین درباره بلعیدن باتری را خواهید خواند.

1- باتری های معیوب یا باتری های قابل شارژ را آزادانه در دسترس بچه ها قرار ندهید. اگر باتری قابل استفاده نیست، حتما آن را دور بیندازید.

2- وسایل الکترونیکی را که با باتری کار می نمایند، به خوبی کنترل کنید و از بسته بودن درست محل قرارگیری باتری مطمئن شوید. از چسب های محکم برای بسته نگه داشتن در محل قرارگیری باتری بهره ببرید تا چنان چه دستگاه از دست کودک افتاد، در محل باتری به راحتی جدا نگردد.

3- در حضور کودک از زبان یا دهان برای تست باتری استفاده نکنید.

4- اگر کودک باتری را بلعید، سریع او را به اورژانس انتقال دهید. در صورتی که متوجه مفقود شدن باتری شدید تا یافتن آن دست از جست وجو برندارید. باتری ها کوچک هستند و ممکن است علایمی در کودک ایجاد نکند. گاهی هم علایم از همان ابتدا بروز می نماید، مثلا راه هوایی به وسیله باتری بلعیده شده مسدود می گردد و کودک احساس خفگی می نماید.

5- گاهی خانواده به اشتباه به کودک نوشابه یا آب می خورانند. دقت کنید در این مواقع تا رسیدن اورژانس اقدامی انجام ندهید.

آمار هایی درباره بلعیدن جسم خارجی به وسیله بچه ها

بر اساس نتایج یک پژوهش دانشگاهی پسران بیشتر از دختران و سکه بیشتر از باتری!

یکی از مسائل نسبتا شایع در بچه ها، بلعیدن اجسام خارجی است و در حدود 20 درصد موارد به مداخله آندوسکوپی یا جراحی برای خارج کردن جسم بلعیده شده از بدن کودک احتیاج است. دو پزشک فوق تخصص گوارش بچه ها و یک پزشک عمومی از دانشگاه علوم پزشکی تهران در پژوهشی روی بچه های که به خاطر بلعیدن جسم خارجی به بیمارستان مرکز طبی بچه ها مراجعه نموده بودند، به آمار های جالبی دست یافتند که توجه شما را به آن ها جلب می کنیم.

آیا فرزندم پیکا دارد؟!

پیکا نام پرنده ای است مانند زاغ که همه چیزخوار است و، چون بعضی بچه ها به هرزه خواری روی می آورند، این نام را برای این اختلال برگزیده اند. بچه ها مبتلا به پیکا احتیاج به درمان روان پزشکی دارند. درخور ذکر است که شیوع این اختلال بالا نیست و تشخیص آن تنها به عهده پزشک است. بعضی بچه ها استفاده از مواد غیرخوراکی را مصرانه ادامه می دهند و از این عمل خود لذت می برند.

ویژگی مهم این اختلال عادت به خوردن غیرخوراکی ها مانند رنگ، کاغذ، گل، تکه های لباس و پارچه، مو و حشرات است. این اختلال در بچه ها سیاه پوست بیشتر از سفیدپوستان و در پسران اندکی بیشتر از دختران گزارش شده است. محرومیت شدید، عامل فرهنگی، اختلال رابطه مادر و کودک، عقب ماندگی ذهنی و سایکوز از جمله علل ابتلا به این اختلال است.

پ

منبع: برترین ها