سبد رای کاندیدها را چه کسانی پر کردند و نتایج چه شد؟ - مجله بابلسر

مهسا مژدهی: اوضاع انتخابات ایالات متحده برخلاف پیشبینی های اولیه پیش می رود. در شرایطی که به نظر می آمد آمریکایی ها از قلدری ترامپ به ستوه آمده و نگرانی زیادی بابت بی کفایتی اش در زمینه کرونا دارند و به دنبال یک گزینه معقول تر می گردند؛ آرا نشان داد که حداقل در ایالات مهم و تاثیرگزار آمریکا، ترامپ هنوز صندلی خوبی دارد. او حالت خودش را رئیس جمهور آمریکا دانسته و می گوید رای کافی برای اینکه در کاخ سفید بماند را به دست آورده است. در مقابل بایدن هم خود را پیروز میدان می داند. دموکرات ها امیدوارند که رای های پستی به دلیل بیماری کرونا به نفع بایدن باشد. این پیشبینی چندان دور از ذهن نیست. سیستم انتخاباتی ایالات متحده می گوید تا لحظه آخر اعلام نتایج باید برای اطمینان از آن صبر کرد.

در خبرنگاران با دکتر هادی اعلمی فریمان کارشناس ارشد مطالعات آمریکا به مصاحبه پرداختیم:

ترکیب آرا با آنچه که در هفته های منتهی به انتخابات پیشبینی می شد متفاوت است. در نظرسنجیها به نظر می آمد که بایدن قلب آمریکایی ها را فتح نموده اما آمار اولیه ای که از رای گیری روز سه شنبه بیرون آمده می گوید که ترامپ محبوبیت خود را از سال 2016 تا به امروز حفظ نموده است. دیدگاه شما در خصوص ترکیب آرا تا کنون چیست؟

چیزی که قبل از همه باید بدانیم این است که انتخابات آمریکا وابسته به نظرسنجی های پیش از آن نیست. تلقی این است که دموکرات ها بیشتر از جمهوری خواستار در نظرسنجی ها شرکت می نمایند و به همین دلیل رقم بالاتری نصیب کاندیدایشان می گردد.

بخشی از کسانی که به ترامپ و به طور کلی جمهوری خواستار رای می دهند، کارگرانی هستند که اغلب تحصیلات ویژه ای ندارند و در نظرسنجی ها شریک نمی شوند. در خصوص دیگر اقشار حامی جمهوری خواستار هم این موضوع صدق می نماید و آنها علاقه مند نیستند که زودتر از موعد اعلام نمایند قصد رای دادن به چه کسی را دارند. به ویژه سفید پوستان مسن تر که با چنین مفاهیمی کنار نمی آیند. به همین دلیل نظر آنها در پیش از انتخابات در نظر گرفته نمی گردد.

از سوی دیگر به نظر می رسد که یک حرکت زیرپوستی در جریان بوده که جمهوری خواستار به صورت مداوم یکدیگر را تشویق می نموده اند که به ترامپ رای دهند. حتی آرای خاکستری که دفعه قبل به سمت ترامپ رفته بود هم تنها دو یا سه درصد ریزش داشته و جمهوری خواستار سنتی هرچند که با او زاویه داشتند، اما رای خود را به نام کاندیدای جمهوری خواه به صندوق انداختند و حاضر نشدند که کاندیدای دموکرات ها را انتخاب نمایند.

دموکرات ها هم طبق معمول همان سبد رای خود را حفظ نموده اند. یعنی بخشی از اسپانیش ها و مسلمانان و زنان و... که معمولا به دموکرات ها اعتماد بیشتری دارند، باز هم به بایدن رای دادند و به همین خاطر فاصله بین دو کاندیدا بسیار کم است و توصیه می گردد که تا سرانجام شمارش همه آرا بهتر است صبوری کرد. آرای پستی هنوز شمرده نشده اند و بیشتر آنها در مناطقی هستند که بایدن هوادار بیشتری دارد.

نگرانی هایی در داخل آمریکا و حتی در دنیا بابت شکست احتاقتصادی بایدن وجود دارد. ما شاهد بودیم که کشورها، حتی متحدان ایالات متحده منتظر دیدن شکست ترامپ بوده اند و حتی فکر می کردند که این شکست آسان تر از این حرف ها به دست می آید. اما ترس از باخت بایدن جای امیدواری ها را گرفته است. اگر بایدن نتواند به کاخ سفید راه بیابد، ایالات متحده به چه سمتی حرکت خواهد نمود؟

دیدگاه لیبرال ها دیدگاه دنیای است و در طول تاریخ ایالات متحده سیاست این کشور بر همین اساس چیده شده است. آنها کوشش نموده اند تا رهبری خود را در دنیا حفظ نموده و در عین حال به توافقات و معاهده هایی که در آن وارد شده اند، عمل نمایند تا بتوانند نقش خود را به عنوان ژاندارم نظام بین المللی حفظ نمایند. به ویژه در زمان هایی که دموکرات ها روی کار بوده اند، این سیاست مبتنی بر سازش و مصاحبه و... به خوبی پیش رفته است و مسئله ای در اجرای آن نبوده.

با آمدن دونالد ترامپ به صحنه سیاسی آمریکا، نوعی دگرگونی استراتژیک در ایالات متحده پیش آمد و ساختار سیاسی به سمت ملی گرایی پیش رفت. ترامپ آغاز به پولی کردن امنیت کرد و این سوال را ایجاد کرد که چرا آمریکا باید سواری مجانی بدهد و در تعهدات مختلفی شریک باشد بدون اینکه سود چندانی از آنها ببرد؟

این سوالاتی بوده که در بین بخشی از نخبگان سیاسی ایالات متحده همواره مطرح می شده است که چرا آمریکا باید همه جا خود را دخالت دهد؟ دونالد ترامپ محصول این سوال و تردیدهاست که در قرن بیستم بارها پرسیده شده بود و بعد از اینکه انتخاب شد سعی کرد که این طرح ها را جامه اجرا بپوشاند. پس به سمت کاهش تعهدات آمریکا رفت و تمرکزش را بر مسائل داخلی بیشتر از قبل کرد. به نظر من بعید است که حتی اگر بایدن رئیس جمهور گردد، این روندی که ترامپ پایه گذاشته به زودی قابل تغییر باشد. در چهارسال می گردد تعهدات زیادی را زیرپا گذاشت اما بازگشت به حالت قبلی کار سخت تری است.

ترامپ متهم است که در دوره کرونا با عملکرد ضعیفی که از خودش نشان داده، باعث مرگ هزاران آمریکایی شده است. بعضی هم معقتدند او در زمینه پاندمیک، کشور را رها نموده است. با این حال سبد رای او کم نشده است و حتی بسیاری از کسانی که دوره قبلی رای نداده بودند، به پای صندوق رای آمدند و اسم ترامپ را بر روی برگه ها نوشتند. چرا ترامپ با وجود پرونده های فساد اقتصادی و اخلاقی و عملکرد ضعیف در بسیاری از موارد هنوز مورد استقبال قرار می گیرد؟

ما باید اول به شعارهای ترامپ از همان ابتدا، یعنی سال های 2015 و 2016 نگاه کنیم. او موضوعاتی چون کاهش اقتصادیات، ممانعت از ورود مهاجران و بازسازی صنایعی که به نحوی فسیلی به حساب می آمدند و حتی موضوع نفتا، اشاره دارد. می توان نتیجه گرفت که شعارهایی که جنبه وطن پرستانه دارند و منافع اقتصادی آمریکایی ها را تامین می نمایند، مردم را به خود جلب می نماید.

برای آنها بحث اقتصادیات بسیار مهم است و حتی هر سنت را حساب می نمایند. این موضوعات از سیاست خارجی و حتی کرونا هم برای آمریکایی ها با اهمیت تر است. در واقع سبد رای ترامپ را کسانی تشکیل می دهد که ترس چندانی از کرونا ندارند و اصلا مخالف محدودیت ها برای این بیماری هستند و مانند خود دونالد ترامپ به این موضوع نگاه می نمایند. به همین خاطر است که آن مواردی که دموکرات ها در خصوصش تبلیغ می نموده اند، برای کسانی که به موارد بالا اهمیت می دهند، مطرح نبوده است.

همین بحث دیوار مرزی اهمیت زیادی داشت. ترامپ می گفت بایدن اگر رئیس جمهور گردد، ایالات متحده به حال خود رها خواهد شد و هر کسی می تواند از مرزها وارد گردد. این موضوع ترسناکی برای بخشی از جامعه آمریکایی است و آنها امیدوارند که ترامپ بتواند مهاجرت به این کشور را کاهش دهد.

بعضی منتظرند که یک چرخش کامل باعث گردد که بایدن رای بیاورد یا کار به انتخاب توسط نانسی پلوسی برسد. آنها در واقع بیشتر منتظر آرای پستی هستند و امیدوارند در ارای الکترال بایدن، ترامپ را بگیرد. چقدر چنین چیزی ممکن است؟

من بعید می دانم که اگر شرایط به همین منوال پیش برود ناگهان چرخش ویژه ای ایجاد گردد یا کار به انتخاب توسط رئیس مجلس نمایندگان و خانم نانسی پلوسی برسد. اما به هر حال این یکی از سازوکارهای ایالات متحده است و اگر ارای الکترال برابر باشند، پلوسی رئیس جمهور را معین می نماید و معینا آن فرد ترامپ نخواهد بود.

یک موضوع دیگری که مطرح می گردد و من آن را تقریبا غیرممکن می دانم، ایجاد درگیریهای مسلحانه و شدید است. ساختار سیاسی در آمریکا منظم و معین است و افراد را وادار می نماید تا نتایج به دست آمده از صندوق های رای و آرای الکترال را بپذیرند. شاید در گوشه و کناری درگیری های خشونت امیز رخ دهد، اما اینکه تمام کشور یا حداقل ایالت های مهم درگیر چنین اتفاقی باشند، به نظر من بعید است. نام هر کسی که به عنوان رئیس جمهور آمریکا اعلام گردد، فرایند به صورت عادی طی خواهد شد.

متحدان ایالات متحده به شکل واضحی منتظر روی کارآمدن بایدن هستند. برای آنها یک متحد دموکرات بسیار بهتر از جمهوری خواهی است که علاقه ای به روابط بین دو طرف ندارد و همه چیز را از دریچه پول در آوردن می بیند. اما اگر ترامپ بالا بیاید و دوباره در کاخ سفید بماند، آنها چه رویکردی را انتخاب خواهند کرد؟

متحدان آمریکا به ویژه اروپائی ها ناچارند که خود را با هر آنچه که در ایالات متحده اتفاق می افتد تنظیم نمایند. ساختار سیاسی اروپا به شرایط پیشین یعنی دوستی و همراهی با آمریکا عادت نموده است و حتی اگر کسی در کاخ سفید روی کار بیاید که مانند قبل منافعشان را تامین نکند، باز هم با انعطاف پذیری به نحوی با او کنار خواهند آمد. به ویژه انگه بحث های اقتصادی و تجاری بین دو طرف خیلی قوی است و احتیاج به ادامه روابط نزدیک وجود دارد.

312 310