پارک ملی کورناتی، بهشت دریایی در کرواسی - مجله بابلسر

پارک ملی کورناتی (National Park Kornati) یا مجمع الجزایر کورناتی شامل 89 جزیره پراکنده، در اندازه های بزرگ و کوچک و با مساحتی حدود 320 کیلومترمربع به طول 35 کیلومتر و عرض 13 کیلومتر یکی از جاهای دیدنی مهم کشور کرواسی است. این جزایر در بخش شمالی منطقه دالماسی، جنوب زادار و غرب شیبنیک واقع شده اند.

در سال 1980، 89 جزیره از جنوبی ترین آنها، از بین 140 جزیره و صخره های مجمع الجزایر کورناتی، به عنوان پارک ملی اعلام شد که از جزایر و محیط های دریایی آنها محافظت گردد. این پارک در راستای حفاظت از زیستگاه حیوانات و پوشش گیاهی ایجاد شد.

کورنات، بزرگترین جزیره با مساحت 32.44 کیلومترمربع ، دو سوم مساحت پارک را تشکیل می دهد. اگرچه طول این جزیره 25.2 کیلومتر است، اما عرض آن از 2.5 کیلومتر بیشتر نیست.

برترین زمان سفر

پارک ملی کورناتی در تمام طول سال برای بازدید باز است. هر فصل از سال مزایای خود را دارد. مهم نیست چه زمانی از این منطقه زیبا بازدید می کنید، زیرا در تمام فصول می توانید از سکوت و آرامش خیره نماینده آن لذت ببرید. اگر دوست ندارید در آفتاب بسیار داغ باشید، بهار یا پاییز را برای بازدید انتخاب کنید.

این جزایر صخره ای به خاطر خاک خشکی که حاصلخیزی کمی دارد معمولا خالی از سکنه هستند. هرچند که تعدادی کلبه های ابتدایی سنگی در اینجا و آنجای آن وجود دارند. اگرچه این کلبه ها به عنوان سرپناهی برای ماهیگیران این منطقه ساخته شده بودند، اما امروزه از آنها به منظور استراحتگاه های مسافری و رستوران های فصلی استفاده می گردد.

قبل ها این جزایر شامل غارها، صخره ها، مزارع و خانه های رومیان و دشت هایی سرسبز بودند که به علت فقدان آب شیرین و استثمار ونیزی ها از بین رفتند. در بعضی از جزایر که همچنان به جای مانده اند، می توان خرابه های رومیان را دید. امروزه از این پارک ملی برای قایق رانی، غواصی و گشت و گذار استفاده می گردد.

پوشش گیاهی در این جزایر بسیار کم است. در گذشته 200 گونه شناخته شده از گیاهان مدیترانه ای وجود داشته است که از بین رفته اند. در حال حاضر رایج ترین گیاه، گونه ای از علف های سخت است، اما گیاهان معطر و دارویی زیادی چون مریم گلی، علف پر و خشخاش که در طول سال برترین علوفه را برای زنبورها فراهم می نمایند، نیز وجود دارد.

درختان زیتون حدود 80 درصد از زمین های زیر کشت این جزایر را تشکیل می دهند و پس از آن باغ های انگور، انجیر و باغات سبزیجات پوشش آن را تشکیل می دهند. گمان می رود که جزایر کورناتی زمانی پوشیده از جنگل های بلوط مدیترانه ای بوده است، اما از آنجایی که تامین آتش به اندازه زیادی چوب احتیاج داشت، جنگل ها به آرامی نابود شدند.

از نظر پوشش جانوری، به غیر از مرغان دریایی که پرتعدادترین جانوران هستند، تعدادی مارمولک و مار حلقه ای و 69 نوع پروانه، بعضی دوزیستان و جوندگان در این منطقه وجود دارند.

از نظر حیات دریایی، جزایر کورناتی نمونه ای از دریای آدریاتیک و مدیترانه هستند، اما به علت شرایط زیر آب، نهرها و ویژگی های خاص دریا، موجوداتی چون جلبک، مرجان و اسفنج نیز فراوان اند.

زمانی دریای این منطقه برای شکارچیان اسفنج غنی ترین دریا در آدریاتیک بود. نه تنها زمین، بلکه دریا نیز در محدوده حفاظت از پارک ملی قرار گرفته است. ماهیگیری به شدت محدود است تا امکان بازسازی ذخایر ماهی که بیش از حد صید شده بودند را فراهم کند.

چطور به این پارک ملی برویم ؟

برای رفتن به این منطقه دریایی با هر کشتی دریایی و یا قایق می توانید به جزایر کورناتی بروید. بسیاری از قایقرانان محلی خدمات حمل و نقل از شهرهای اصلی ارائه می دهند.

تورهای برنامه ریزی شده از شهرهای مورتر، شیبنیک، زادار یا دیگر شهرها در سواحل آدریاتیک، به وسیله بسیاری از آژانس های مسافرتی ارائه می شوند. قیمت این تورها برای هر نفر حدود 35-40 یورو متغیر است و شامل قایق سواری، نوشیدنی خوش آمدگویی، بلیط ورودی، ناهار و راهنمای توریستی می گردد.