محمدمهدی عسگرپور در خارج از کادر: با کتاب به فیلم سازی علاقه مندم شدم - مجله بابلسر

به گزارش روابط عمومی شبکه آی فیلم، محمدمهدی عسگرپور، کارگردان تلویزیون و سینمای کشورمان، آدینه گذشته در برنامه خارج از کادر شبکه آی فیلم از تجربه کاری و آثارش در تلویزیون و سینما برای آی فیلمی ها گفت.

عسگرپور با اشاره به اینکه بخش قابل توجهی از دوران کودکی و اوایل نوجوانی اش در کتابخانه کانون پرورش فکری بچه ها و نوجوانان محله شان گذشته است، گفت: ده یازده ساله بودم که روزی برای بازی در فیلمی چند بچه می خواستند که به کتابخانه ما آمدند و من هم انتخاب شدم. اساساً علاقه مندی اولم سینما و فیلم نبود ولی این نقطه عطفی شد توی ذهنم و احساس کردم عالم خاصی است عالم فیلمسازی.

او که به گفته خودش از سال 1364 و یک سال پس از تأسیس بنیاد سینمای فارابی، با این بنیاد مرتبط شده است، از سیر ورودش به سینما گفت: در دوران سربازی، از قضا کار من عمدتاً برمی گشت به امور فرهنگی و با کتابخانه ای در ارتباط بودم که در دو سال دوره خدمت بخش قابل توجهی از کتاب های آن را خواندم. شاید همین موضوع خیلی یاری کرد برای اینکه وقتی جذب بنیاد سینمای فارابی شدم بتوانم ارتباط خوبی با فیلمنامه نویسی و سینما برقرار کنم. همان موقع دانشکده صداوسیما هم در رشته تدوین قبول شدم. آن وقت تلویزیون فیلم کوتاه و نیمه بلند زیاد می ساخت و فقط شبکه یک و دو وجود داشت. حد فاصل سال 65 تا 67 که هم دانشجو بودم هم فیلم می ساختم هم در سینمای تجربی مسئولیت داشتم، دوسهتا کار هم برای تلویزیون انجام دادم.

کارگردان فیلم سینمایی پرواز در نهایت گفت: موقعی که مسئولیت سینمای تجربی را داشتم، فیلمنامه ای نوشتم که تصویب شد. آن موقع فیلمنامه سینمایی که در شورای وزارت ارشاد تصویب می شد، یک کالای ارزشمند تلقی می شد و خود مصوبه اصلاً خرید و فروش می شد زمانی، منتها می خواستم خودم کار بکنم. مقدمات فراهم شد و پرواز در نهایت را به عنوان اولین فراوری اولین تجربه سینمایی ام در سال 69 آغاز کردم.

عسگرپور ادامه داد: بلافاصله بعد از آن فیلم، به دلیل تحصیل در دانشکده صداوسیما، تعهد خدمت به تلویزیون داشتم و شبکه دو از من دعوت کرد برای همکاری به عنوان مدیر گروه کودک و نوجوان. تجربه کار گروه کودک برای من شاید یکی از شیرین ترین بخش های زندگی کاری ام است. تعداد زیادی از فراوریاتی که در آن سال ها شکل گرفت که خیلی هم متنوع بود. مثل زی زی گولو یا مثل خونه مادرعظیمه که قبل تر ساخته شده بود و آن موقع باید پیگیری می شد یا مجموعه مستند بچه ها سرزمین ایران. در حوزه فیلم سینمایی هم فیلم بادکنک سفید دوربین طلایی جشنواره کن را گرفت.

کارگردان فیلم سینمایی قدمگاه درباره ایده تا ساخت این اثرش که در سال 1382 به دنیا آمد، شرح داد: ماجرا از اینجا آغاز شد که آقای کهکشان به من گفتند که حاضری فیلم بسازی؟ من گفتم اتفاقا دنبال این هستم که فیلم بسازم چون طرحی درباره گناه جمعی و اثر وضعی گناه داشتم و بهش فکر می کردم. وقتی فیلمنامه به من پیشنهاد داده شد دیدم اتفاقا روی همان مداری حرکت می نماید که بهش علاقه مندم. این قدر کار با انرژی خوب پیش رفت که همکارانم هیچ کدوم حاضر نبودند ما آف حتی بدهیم و 46 جلسه بدون استراحت کار پیش رفت. سختی این کار این بود که بازیگران ترکیبی از بازیگران حرفه ای مثل آقای کیانیان و داوودنژاد و بازیگران تازه کار و تئاتر بود و از همه مهم تر اینکه نقش اول کار را اصرار داشتم کسی باشد که بیننده برای اولین بار می بیند که بابک حمیدیان اولین تجربه سینمایی اش اینجور شکل گرفت.

او اضافه نمود: در جشنواره فجری که سال قبلش خودم دبیر جشنواره بودم و در دادن سیمرغ ها مشارکت می کردم، حالا خودم باید می رفتم ببینم چه اتفاقی برایم می افتد. این کار در ده رشته نامزد دریافت سیمرغ شد و چهار تا سیمرغ هم دریافت کرد.

عسگرپور با اشاره به اینکه فیلم اقلیما را دو سال پس از قدمگاه ساختم، گفت: از این جهت برایم جذاب بود که ژانر متفاوت از چیزی که تا به حال بهش فکر می کردم داشت. کار پرتعلیقی که من اسمش را ژانر وحشت نمی گذارم.

کارگردان سریال گل های گرمسیری گفت: بعد از فیلم اقلیما یکی دو تا سریال تجربه کردم، سریال گل های گرمسیری که در سال 87 ساختیم اما طرح اصلی اش حدودا به ده دوازده سال قبل تر برمی گشت که در ذهنم داشتم که توانست جزو سریال هاینسبتا پربیننده در دوره خودش گردد.

عسگرپور که سریال پربیننده جراحت را در سال 89 ساخت، با بیان اینکه سریالش در آن سال در نظرسنجی تلویزیون، کار اول شد، گفت: سعید نعمت الله نویسنده آن بود و خوشبختانه بخش قابل توجهی از متن قبل از اینکه ما درگیر فیلمبرداری بشویم آماده شده بود و به همین دلیل کار در موعد مقرر خودش با ریتم قابل قبول تمام شد و در ماه رمضان پخش شد. امکان خوشایندی که پیش آمد این بود که ما فرصت کافی برای دورخوانی داشتیم اتفاقی که در خیلی از سریال ها نمی افتاد. هم زمان با دورخوانی من هم جای دوربین ها و میزانسن را در ذهنم پیدا می کردم و برای فراوری هم سرعت خیلی خوبی داشتیم و جزو معدود کارهای ماه رمضانی بود که وقتی که ما وارد ماه رمضان شدیم تقریبا فیلمبرداری تمام شده بود.

او که سریال شیدایی را در سال 90 و پس از آن سریال نفس گرم را در سال 94 برای تلویزیون ساخت، از سختی های فراوری نفس گرم برای آی فیلمی ها گفت: اولین باری بود که قرار بود به زندگی خانمی که جلسه مذهبی برای خانم ها برگزار می نماید و سخنران است، پرداخته گردد. انتخاب خانم گلچین برای آن نقش جزو عجایب بود و حتی خودشان در خاطراتشان می گویند وقتی دعوت شدند برای صحبت، تمام تصورشان این بود که کار طنز قرار است انجام بدهند تا برسند به جلسه، فکر می کردند که موضوع یک خانم جلسه ای است با رفتارهای طنز. ایشان باید کلی حدیث به زبان عربی می گفت و خب این سختی کار ایشان و همه می توانست باشد که خیلی خوب از پسش برآمد.

کارگردان فیلم سینمایی میهمان داریم، با بیان اینکه برایم جالب بود که این فیلم به جشنواره های خارجی هم راه پیدا کرد چون فکر نمی کردم که اصلا فیلم توسط مخاطب خارجی فهمیده بگردد، ادامه داد: این کار برایم تجربه متفاوتی بود از این جهت که ترکیب فضایی را که انگار واقعیت هست و نیست داشتیم و در خاتمه هر بیننده ای برداشت خودش را به گونه ای داشت که آن بخشی را که ما فکر می کردیم کسی فکر می نماید واقعی است، غیرواقعی بداند و برعکس.

عسگرپور که سریال رهایم نکن را در سال 96 برای ماه رمضان شبکه سه ساخت، به جزئیات فراوری این سریال اشاره نمود: خوشبختانه رهایم نکن با وجود مشکلاتی که در پخش داشتیم، در رأی گیری تلویزیون پرمخاطب ترین سریال ماه رمضان شد. سال ها بود به این مفهوم فکر می کردم که کسی که به عنوان عظیم یک خانواده تلقی می گردد، اگر جوری بلغزد که خودش بداند و خدای خودش و دیگر کسی هم نداند، لابد عذاب وجدان دارد. اگر چنین شخصی مثلا جسارت این را پیدا کند که آدم ها را جمع بکند و بهشان بگوید که در حقشان کاری نموده که حالا دارد اثر وضعی کارش را می بیند، چه می گردد؟ و ماحصل آن شد رهایم نکن.

برنامه خارج از کادر به کارگردانی ایمان احمدی آدینه شب ها ساعت 23:30 روی آنتن می رود. بازپخش آن نیز در ساعت 07:30 روز شنبه روی آنتن قرار می گیرد.