اهمیت آموزش در توسعه پایدار گردشگری - مجله بابلسر

اگر علاقمند به دریافت بهترین خدمات ویزای تحصیلی کانادا هستید با ما همراه شوید، با مجری مستقیم ویزای تحصیلی کانادا، با دریافت مشاوره رایگان از مجربترین تیم مهاجرتی کانادا، بهترین مسیر را به سوی دانشگاه های کانادا انتخاب و طی کنید.

گردشگری پایدار این امکان را ایجاد می نماید که افراد یک محیط حفاظت شده را دیده و با آن ارتباط برقرار نمایند، بدون آن که منابع را از بین برده یا متضرر نمایند. عموماً اکوتوریسم را به عنوان شکل ایده آل بهبود حفاظت از محیط می دانند. در تعریف اکوتوریسم که سازمان اکوتوریسم ملی استرالیا ارائه داده است، تاکید بر صندلی مهم آموزش و تفسیر دیده می گردد. استقبال زیاد مردم از اکوتوریسم، زمینه را برای فعالیت های آموزشی در خصوص محیط ایجاد می نماید.

آموزش درباره / برای توسعه پایدار

تفاوت مهمی میان آموزش درباره توسعه پایدار و آموزش برای توسعه پایدار وجود دارد. مورد اول درسی آگاهی دهنده یا بحثی تئوریک است؛ اما مورد دوم استفاده از آموزش به عنوان ابزاری برای دستیابی به توسعه پایدار است. در این دوران بحرانی، احتیاج به چیزی فراتر از بحث تئوریک داریم. هر آموزشی هدفی دارد، وگرنه جامعه روی آن سرمایه گذاری نمی نماید. آموزش برای توسعه پایدار سعی دارد تا جهان را برای نسل حاضر و آینده، بیشتر قابل زیستن کند. لازمه این کار، بالابردن دانش و مهارت مردم برای آموزش مادام العمر است، تا بتوانند راهکار های جدیدی برای مسائل زیست محیطی، مالی و اجتماعی خود بیابند.

بر خلاف عموم حرکت های آموزشی، آموزش برای توسعه پایدار (ESD)، ابتدا توسط افراد خارج از جامعه آموزش مطرح شد. در واقع، یکی از عوامل اصلی، مجامع سیاسی و مالی بین المللی مانند سازمان ملل، سازمان توسعه و همکاری مالی و سازمان ایالات آمریکا بودند. زمانی که مفهوم توسعه پایدار مورد بحث نهاده شد و تنظیم شد، مسلم شد که آموزش، کلید پایداری است. هنوز در بعضی کشورها، ESD توسط افراد خارج از جامعه شکل می گیرد. در این موارد، مفهوم و مفاد ESD توسط وزارتخانه هایی مثل محیط زیست یا سلامت مشخص شده و به دانش جویان ارائه می گردد.

برنامه های آموزشی، گردشگران را تشویق می نماید تا نتایج و اثرات زیست محیطی و اجتماعی فعالیت هایشان را در نظر گرفته و تعدیلی خود راهبر و اخلاقی در رفتارهای شخصی خود به کارگیرند. آموزشی که برای تشویق گردشگران به اتخاذ رویه های کم اثر طراحی شده، پاسخ مدیریتی مناسب تر، راحت تر، و غیرمستقیم تری برای کاهش اثرات یا بهبود تجربه گردشگر است.

آموزش گردشگران، به شدت مورد علاقه بازدیدنمایندگان مناطق حفاظت شده است؛ که علت آن، سطح بالای تحصیلات و ارزش زیادی است که برای مناطق حفاظت شده قائلند. برنامه های آموزشی می توانند با ایجاد تحسین بیشتر نسبت به منطقه شامل رفتار، تجربه و ارزش های مناسب، تجربه فرد را بهبود بخشند.

یکی از برنامه های آموزشی، ارائه تفسیر مبتنی برسایت است که بر رفتار گردشگران اثر می گذارد. تفسیر، فعالیتی آموزشی است با هدف روشن کردن معانی و روابط، به وسیله استفاده از اشیا اصیل و تجربیات دست اول و رسانه های گویا به جای ارائه خشک و خالی اطلاعات واقعی. از دهه 1980، تفسیر، روش مدیریتی رایج در حرفه مدیریت پارک بوده است. تفسیر یک موقعیت برنده- برنده برای مدیریت و گردشگران ایجاد می نماید، چون علاوه بر حفظ محیط، لذت گردشگر را نیز افزایش می دهد.

درنهایت برنامه های آموزشی اثربخش می توانند:

1. اثرات منفی فردی و جمعی بر منابع و تجربیات را کاهش دهند.

2. به حفظ منابع و شرایط اجتماعی در حد قابل قبولی یاری نمایند.

3. احتیاج به مدیریت سایت و فعالیت های قانون گذاری مانند محدودکردن استفاده از مناطق حساس به لحاظ زیست محیطی، را کاهش دهند.

4. بخشی اساسی از برنامه های پایداری گردشگری را تامین نمایند.

آموزش غیررسمی

افراد در آموزش های غیررسمی زمان کمی را صرف می نمایند؛ اما تحقیقات نشان می دهد که چنین تجربه ای اثر مهمی در طرز تلقی و رفتارها دارد. در آموزش

غیر رسمی، ذهن هیچ گونه مقاومتی نسبت به یادگیری ندارد؛ لذا جذب بیشتری انجام می گردد. زمینه های آموزشی غیررسمی که موجب توسعه رفتارها و طرز تلقی های پایدار می گردد؛ عبارتند از:

رویارویی با طبیعت: مثلاً در باغ وحش یا آکواریوم، دانش، درک و آگاهی افراد نسبت به مسائل پایداری بیشتر شده، افراد رفتارها و طرز تلقی های خود را مورد بازبینی قرار می دهند. حتی مطالعات نشان می دهد که بعد از مواجهه با طبیعت، خود افراد از هواداران محیط زیست شده اند.

گردش های علمی مدارس: با بردن بچه ها به پارک های ملی و سایر مناطق طبیعی، بچه ها آنچه تئوریک یاد گرفته اند را در مثال های روزمره به کار می گیرند و از نظر ذهنی با مسائل زیست محیطی درگیر می شوند.

نمایشگاه ها و مراکز علمی افراد را وا می دارند تا نه تنها مصنوعات باستانی، بلکه پدیده های علمی و مسائل رایج اجتماعی را مورد توجه قراردهند. مثلاً در موزه پاورهاوس سیدنی، نمایشگاهی برپا شده که با اشیا، کارهای هنری، فیلم و وسائل تعاملی، ارزش ها و طرز تلقی های درحال تغییر جامعه نسبت به محیط را نشان دهند. مثلاً یک برنامه تعاملی روی یک صفحه تاچ اسکرین بزرگ اجرا می گردد که با پاسخ به سوالات، نشان می دهد رد پای اکولوژیکی فرد چقدر است!

گردشگری پایدار: افراد می توانند یک محیط حفاظت شده را دیده و با آن ارتباط برقرار نمایند، بدون آن که منابع را از بین برده یا متضرر نمایند.